ΨYXOΘΕΡΑΠΕΙΑ

Ψυχοθεραπεία

Η Ψυχοθεραπεία αποτελεί μία εις βάθος διαδικασία που απαιτεί πολύ χρόνο. Η ψυχοθεραπεία στην παιδική ηλικία βασίζεται σε διάφορα μέσα όπως είναι το παιχνίδι ή η ζωγραφική, δημιουργώντας έτσι ένα οικείο περιβάλλον όπου τα παιδιά μπορούν να εκφράσουν τα βαθύτερα συναισθήματά τους, τις σκέψεις τους και τις πεποιθήσεις τους. Αυτά τα μέσα μπορούν να λειτουργήσουν είτε διαγνωστικά για την αξιολόγηση των παιδιών είτε για την δημιουργία εξατομικευμένων προγραμμάτων παρέμβασης.

Η ψυχοθεραπεία απευθύνεται σε ενήλικες, εφήβους και παιδιά που διαθέτουν:

• Διάχυτη Αναπτυξιακή διαταραχή

   

• Δυσκολίες μνήμης

   

• Διαταραχή Ελλειμματικής προσοχής- Υπερκινητικότητας

   

• Διαταραχές διάθεσης

   

• Αγχώδεις διαταραχές

   

• Προβλήματα συμπεριφοράς

   

•  Ψυχοσυναισθηματικά προβλήματα

   

• Προβλήματα στη διαχείριση συναισθημάτων

Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος

Η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) αρχίζει να εντοπίζεται από πολύ νωρίς (ήδη από το 2ο έτος ηλικίας). Μάλιστα υπάρχουν και περιπτώσεις όπου τα παιδιά παρόλο που έχουν μία καλή αναπτυξιακή πορεία, κατά την προσχολική ηλικία αρχίζουν να εμφανίζουν διάφορα ελλείμματα, με αποτέλεσμα η αυτιστική διαταραχή να εμφανίζεται σε επόμενο χρόνο. Τα κύρια χαρακτηριστικά της ΔΑΦ αφορούν την εγωκεντρική σκέψη, τα ελλείμματα στην κοινωνικότητα και την εκδήλωση διάφορων στερεοτυπιών ή επαναλαμβανόμενων κινήσεων. Η έγκυρη και έγκαιρη διάγνωση βοηθάει στην αντιστάθμιση των ελλειμμάτων που χαρακτηρίζουν την συγκεκριμένη διαταραχή.

Δυσκολίες της μνήμης

Η μνήμη χωρίζεται σε πολλούς επιμέρους παράγοντες (πχ μακροπρόθεσμη/ βραχύχρονη/ διαδικαστική). Η ποσοτικοποίηση της μνήμης μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της νοημοσύνης. Η νοημοσύνη επιμερίζεται σε πολλά διαφορετικά κομμάτια. Έτσι κρίνεται σημαντική η μέτρηση της μνήμης από πιστοποιημένους χορηγητές που θα επικεντρωθούν σε ελλείμματα που αφορούν συγκεκριμένους τομείς της. Η δημιουργία θεραπευτικών στόχων που βασίζονται στα υπάρχοντα μνημονικά ελλείμματα των παιδιών μέσω των διάφορων μνημονικών τεχνικών, βοηθάει και στην αντιμετώπισή τους.  

Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής- Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ)

Η ΔΕΠ-Υ αφορά την αδυναμία συγκέντρωσης και παραμονής στο έργο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συνήθως άτομα με ΔΕΠ- Υ συνήθως παρουσιάζουν έντονη διάσπαση, χωρίς να έχουν την ικανότητα να εστιάσουν σε ένα και μόνο ερέθισμα. Ακόμη πολλές φορές χάνουν ή ξεχνούν τα πράγματά τους και αφαιρούνται συχνά από τα εξωτερικά ερεθίσματα. Εκτός από την διασπαστική συμπεριφορά, τα άτομα με ΔΕΠ- Υ παρουσιάζουν αδυναμία συγκέντρωσης και στο επίπεδο της σκέψης τους (χαοτική σκέψη/περνούν από το ένα θέμα στο άλλο/αδυναμία ολοκλήρωσης της σκέψης).  

Διαταραχές διάθεσης

Μία από τις πιο κοινές διαταραχές της διάθεσης είναι η κατάθλιψη. Τα παιδιά όπως και οι ενήλικες πολλές φορές δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν διάφορες συνθήκες στη ζωή τους, με αποτέλεσμα να οδηγούνται στην κατάθλιψη. Τα καταθλιπτικά συμπτώματα ποικίλλουν καθώς βάσει των ερευνών αποτελούνται κυρίως από ανηδονία σε όλους τους τομείς της ζωής (δεν βρίσκουν ενδιαφέρον σε καμία πτυχή), δυσκολία στον ύπνο ή υπνηλία, χαμηλή αυτοπεποίθηση (η σκέψη ότι δεν μπορεί να καταφέρει τίποτα) και κοινωνική απόσυρση.    

Αγχώδεις διαταραχές

Το άγχος αφορά τον φόβο την ανησυχία ή την αγωνία που νιώθει ένα άτομο σε μία κατάσταση ή συνθήκη στην οποία δεν έχει βρεθεί αντιμέτωπος στο παρελθόν. Το άτομο που βιώνει το άγχος είναι ικανό να σωματοποιήσει πολλές φορές το συναίσθημά του (εκδήλωση ψυχοσωματικών συμπτωμάτων). Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που εμφανίζονται στις περισσότερες αγχώδες διαταραχές είναι η ανησυχία, η ευερεθιστότητα και η υπερδιέγερση (που αφορά την υπερβολική ένταση χωρίς να υπάρχει η ικανότητα χαλάρωσης), ενώ συχνά εκδηλώνονται και μέσω σωματικών ενοχλήσεων (για παράδειγμα πονοκέφαλος/ πόνος στο στομάχι κλπ.)

Προβλήματα συμπεριφοράς

Τα προβλήματα της συμπεριφοράς είναι εμφανή ήδη από την προσχολική ηλικία. Η αδυναμία συνεργασίας αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό των προβλημάτων συμπεριφοράς. Συγκεκριμένα, τα παιδιά που εκδηλώνουν αυτά τα προβλήματα δεν επιδέχονται καμία αλλαγή και θέλουν να κάνουν πάντα εκείνο που τα ίδια θέλουν ή σκέφτονται. Ακόμη χαρακτηριστικό γνώρισμα αποτελεί η εναντιωματική ή προκλητική συμπεριφορά στο σχολικό πλαίσιο. Τέλος, εάν οι προβληματικές συμπεριφορές παραμείνουν κατά την εφηβεία και την ενηλικίωση του ατόμου, ενδέχεται να μετατραπούν σε παραβατικότητα (πχ. χρήση ουσιών).

Ψυχοσυναισθηματικά προβλήματα & Προβλήματα στην διαχείριση συναισθημάτων

Πολλές φορές παιδιά μικρότερων ηλικιών δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν και να εκφράσουν λειτουργικά τα συναισθήματά τους. Η παρουσία ανώριμων συναισθηματικών εκδηλώσεων οδηγεί πολλές φορές τα παιδιά σε ανώριμες συμπεριφορές. Ακόμη, υπάρχουν παιδιά που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην διαχείριση του θυμού τους. Αρχικά ενδέχεται να εσωτερικεύουν τον θυμό τους διότι τον αποκωδικοποιούν με λάθος τρόπο και σε ένα επόμενο στάδιο ενδέχεται να τον εξωτερικεύουν με τρόπους μη αποδεκτούς (πχ. φωνές, εκδήλωση βίαιης συμπεριφοράς). Συνεπώς καθίσταται σημαντική η δημιουργία ενός περιβάλλοντος όπου όλα τα συναισθήματα θα είναι αποδεκτά, για να μπορέσει, σε ένα επόμενο στάδιο, να γίνει προσπάθεια αποκωδικοποίησης και διαχείρισης αυτών.